www.baranblog.comف

صدایم کن

صدای تو عطش ترانه هایی است که هیچ گاه بر زبان نیامده اند

نگاهم کن

نگاه تو طلوع چشمانی است که هیچ گاه غروب نکرده اند

دستانم را بگیر

دستان تو یاد آور دستانی است که هیچ گاه لمسش نکرده ام

لبانم را ببوس

لبان تو طعم لبانی را دارد که هیچ گاه نچشیده ام

من آرزوهایم را میان دست هایم میگیرم

تا با تو تقسیم کنم

طنین خنده هایت گوشم را نوازش می کند

پلک هایت را بگشا

بگذار دوباره بخندد

و بر عطش های شبانه اش پیروز

سکوتت را فریاد کن

تا گوش هایت دوباره جان گیرد...

بغض دوستت دارم را بشکن

تا گونه هایت تازه شود...